به عنوان یکی از روش‌های نوین در دارورسانی، دارورسانی مغناطیسی شامل سه مرحله اصلی می‌شود: اتصال داروها با نانوذرات مغناطیسی بصورت شیمیایی و تزریق دارو و ذارت در جریان خون، کنترل و هدایت مجموعه ذرات دارویی به مکان مناسب با استفاده از میدان مغناطیسی بیرونی، و درنهایت نیز آزادسازی دارو از ذارت مغناطیسی در بافت هدف. در اینجا دو مرحله از سه مرحله فوق‌الذکر مدنظر ماست. برای اینکه بتوانیم میدان مغناطیسی را به اعماق بدن برسانیم نیازمند آن هستیم که اثرات بافتها را بر توزیع میدان مغناطیسی مورد مطالعه قرار دهیم. همیچنین با تکنیک‌هایی علاقمندیم که میدان را به متمرکزتر کنیم تا کمتر تحت تاثیر اثرات محیطی و بافتها قرار گیرد و عمق نفوذ بیشتری برای ما فراهم آورد. برای کنترل و هدایت مجموعه ذارت و دارو نیز مدلهایی توسعه داده‌ایم که بتواند در فرآیند کنترل مورد استفاده قرار گیرد. به دلیل اینکه گرفتن فیدبک از حرکت ذرات کار بسیار مشکلی است، تلاش ما بر آنست که این نقیصه را با توسعه مدلهای نسبتاً دقیق از حرکت ذرات در جربان خون برطرف سازیم. در این راستا شبیه‌سازی‌های عددی و نیز حل‌های سنگین تحلیلی-تقریبی معادلات ناویر-استوکس جریان دوفازی شامل خون و ذرات را مورد توجه قرار داده‌ایم. در اولین گام، با انجام ساده‌سازی‌هایی به موفقیت قابل توجهی دست یافته‌ایم.
